TWÓJ DOBRY DZIEŃ, TWOJE DOBRE TU I TERAZ

Akceptuję to, że ludzie czasem się nie rozumieją. Umiem być zarówno przyjazny jak i stanowczy, przesuwać granice, znosić je oraz stawiać tam, gdzie są potrzebne. W dobrym tu i teraz łatwiej jest dostrzec mi sens w sobie, innych i otoczeniu.

TERAPEUTA

mgr Dominika Puncewicz

  • Terapeuta Integracji Sensorycznej
  • Terapeuta Ręki
  • Psychomotoryk empowermentu
 
Ponad 15 lat temu zaczęłam realizować swoją pasję do pracy z ludźmi, czego wyrazem było podnoszenie moich kwalifikacji na licznych kursach. W kręgu moich zainteresowań od lat była psychologia rozwoju człowieka, ale także praca z ciałem poprzez ruch i taniec. Ukończyłam liczne warsztaty i kursy między innymi:
 
  • kurs ARTERAPIA I i II stopnia metodą KORART,
  • kurs instruktorski Improwizacja Tańca, Ruchu i Symbolika ciała wg autorskiej metody Dr Detlefa Kapperta,
  • kurs kwalifikujący „Terapia Tańcem w aspekcie metody Detlefa Kapperta „Improwizacja Tańca i Symbolika Ciała”,
  • warsztaty „Siła, przepływ – w tańcu i pracy z ciałem” organizowanymi przez Polskie Stowarzyszenie Choreoterapii – Polski Teatr Tańca.
 
Pracowałam z dziećmi w świetlicy środowiskowej. Prowadziłam warsztaty kierowane do dzieci i kobiet. Doświadczanie macierzyństwa przyczyniło się do przyglądania się z zaciekawieniem jak wygląda świat dziecka, jego rozwój, jego codzienne, radosne odkrywanie świata, ale także problemy, z którymi boryka się mały człowiek doświadczając go różnymi zmysłami. Osobiste doświadczenie, praktyka i obserwacja własnych uwarunkowań zawodowych i sposobu ich realizacji wykrystalizowała kierunek obecnie realizowanej przeze mnie ścieżki zawodowej. Zarówno zawodowo jak i prywatnie ważne są dla mnie dobre relacje z ludźmi. Istotna jest dla mnie równowaga psychofizyczna i aby ją zachować, przykładam dużą uwagę do relaksacji oraz pozytywnego nastawienia i życia zgodnie z zasadą „TU i TERAZ” .

Informacje
O Nas

Dobry dzień oznacza dobre tu i teraz; za to dobre tu i teraz polega na tym, że nie umyka mi, w jakim miejscu i czasie jestem, nie przeoczam tego, kim jestem w danej chwili. Znam swoje mocne i słabe strony, nie padam ofiarą swoich ambicji i talentów, akceptuję również swoje ograniczenia, widzę w nich po prostu własne cechy oraz okazje zarówno do pracy nad sobą, jak i do uczenia się, jak w nowy sposób lubić w sobie to, co trudne, nieuporządkowane i skomplikowane. W dobrym tu i teraz nie umykają mi inni ludzie, faktycznie ich słyszę i rozumiem oraz umiem mówić tak, by to oni rozumieli mnie.