Diagnoza i Terapia Integracji Sensorycznej
Diagnoza i Terapia Integracji Sensorycznej
Diagnoza integracji sensorycznej obejmuje 3 spotkania:
Pierwsze spotkanie – przeprowadzenie wywiadu z rodzicami dotyczące rozwoju dziecka i jego trudności.
Drugie i trzecie spotkanie poświęcone jest obserwacji dziecka.
Terapia zaburzeń integracji sensorycznej ma na celu poprawę procesów sensorycznych dokonujących się w ośrodkowym układzie nerwowym. Przejawia się problemami w sferze dotykowej, słuchowej, ruchowej, co może powodować problemy w nauce szkolnej oraz codziennym funkcjonowaniu.
Integracja sensoryczna jest procesem polegającym na integracji i interpretacji przez mózg informacji otrzymanych ze wszystkich zmysłów i wykorzystywanie ich konkretnym działaniu.
Wyróżniamy następujące zmysły za pośrednictwem których dziecko odbiera świat: dotyk, słuch, wzrok, smak, węch, układ przedsionkowy, priopriocepcja.
Jakie objawy występujące u dziecka mogą świadczyć o trudnościach integracji sensorycznej
Dziecko:
- jest niespokojne, płaczliwe;
- źle toleruje wykonywanie przy nim czynności pielęgnacyjne i higieniczne, takie jak obcinanie paznokci, mycie twarzy, zębów, smarowanie kremem, czesanie , czyszczenie nosa, uszu;
- poszukuje ruchu, nadmierna ruchliwość;
- poszukuje intensywnych wrażeń (np. uderzanie ciałem o przedmioty);
- nieświadomie zmienia pozycję ciała;
- ignoruje ból;
- ma słabą równowagę;
- potyka się, upada częściej niż rówieśnicy;
- ma problem z rzucaniem, łapaniem;
- ma trudności ze ssaniem, z samodzielnym piciem, żuciem, przełykaniem pokarmów;
- ma trudności w uczeniu się, pisaniu, czytaniu, odwraca znaki graficzne, ma trudności w przepisywaniu;
- jest nadmiernie ruchliwe , nie może usiedzieć w miejscu lub nerwowe;
- porusza się zbyt wolno;
- szybko się męczy, sprawia wrażenie słabego;
- często się przewraca;
- ma problem z koncentracją.